Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Przeczytałem parę opinii zawiedzionych czytelników. Jeszcze się taki nie urodził co by wszystkim dogodził. Cokolwiek by pan Marek Krajewski napisał o Edwardzie Popielskim bądź o Eberhardzie Mocku, biorę w ciemno i nie zawodzę się. Tak było i z tą książką. Może komu się nie podoba, że autor retro kryminałów tym razem nie zaprezentował nam typowego śledztwa. Uważam że ta książka to taki swoisty rozrachunek sumieniem pana Edwarda, człowieka honoru. Brak takich ludzi w czasach współczesnych. Brak nam takich autorytetów, na których można by się wzorować. Przecież obecne elity to jakaś lipa na resorach. Osobiście uważam, że nietypowy układ książki, odbiegający od pozostałych w serii o "kumisarzu Łyssym" niczego nie ujmuje kunsztowi autora. Czekam na kolejną pozycję. Ciekawość: o lwowianinie czy wrocławianinie? Czas pokaże.

Przeczytałem parę opinii zawiedzionych czytelników. Jeszcze się taki nie urodził co by wszystkim dogodził. Cokolwiek by pan Marek Krajewski napisał o Edwardzie Popielskim bądź o Eberhardzie Mocku, biorę w ciemno i nie zawodzę się. Tak było i z tą książką. Może komu się nie podoba, że autor...

Rozwiń

Zwiń

Dawno temu czytałem powieści Joy Fielding. Pamiętam, że czytałem już w wielkim zainteresowaniem. Lubię pisarki połączenie powieści obyczajowej z thrillerem. Po latach czekania na półce sięgnąłem po tę powieść. No i znowu nie zawiodłem się. Miałem znowu okazję kupować że świetnie skonstruowaną fabułą. No i ten zwrot akcji pod koniec, kiedy kiedy wreszcie prawda wyszła na jaw. Było to jak obuchem w łeb dla głównej bohaterki ale też i dla mnie. Samo zakończenie zaś to wisienka na torcie. Ależ minę musiała mieć Jill Rohmer, gdy ty Charley powiedziała ostatnie słowo: "Powiedz to głupiemu".

Dawno temu czytałem powieści Joy Fielding. Pamiętam, że czytałem już w wielkim zainteresowaniem. Lubię pisarki połączenie powieści obyczajowej z thrillerem. Po latach czekania na półce sięgnąłem po tę powieść. No i znowu nie zawiodłem się. Miałem znowu okazję kupować że świetnie skonstruow...

Rozwiń

Zwiń

Wydawnictwo na okładce nad tytułem zachęca: "Thriller, który chętnie sfilmowałby sam Hitchcock, mroczny niczym filmy Nolana, diaboliczny jak dzieła Lyncha". Przeczytałem dobrą książkę. Ani ona dla mnie mroczna, ani diaboliczny. Wstęp przy długi, zbyteczne (według mnie). Odnoszę wrażenie jakby autor pisał pod ekranizację. Wszak kilka jego dzieł już sfilmowano. Niezła intryga, choć mroku jak na lekarstwo. Kto chce mroku, niech czyta Maxime Chattama czy Marka Krajewskiego.

Wydawnictwo na okładce nad tytułem zachęca: "Thriller, który chętnie sfilmowałby sam Hitchcock, mroczny niczym filmy Nolana, diaboliczny jak dzieła Lyncha". Przeczytałem dobrą książkę. Ani ona dla mnie mroczna, ani diaboliczny. Wstęp przy długi, zbyteczne (według mnie). Odnoszę w...

Rozwiń

Zwiń

Tomasz Terlikowski, dotychczas kojarzył mi się z dziennikarstwem katolickim, piewcą dokonań prezesa i jego wyznawców. Na szczęście nawrócił się. Nie miałem świadomości że pisze biografie, dopóki mój ukraiński kolega nie pożyczył mi tej pozycji. Ważna to książka by zrozumieć jak trudne były relacje polsko-ukraińskie na przestrzeni wielu lat. Pozycja obowiązkowa szczególnie dla tych którzy utyskują na Ukraińców, zwłaszcza obecnie gdy od trzech lat zmagają się z agresją Moskali. Świetnie, z detalami, z dbałością o fakty historyczne opisane pokręcone losy rodziny Szeptyckich. Z jakimi trudnymi wyborami musieli się mierzyć tuż po odzyskaniu niepodległości przez Rzeczpospolitą jaki w okresie międzywojennym w czasie II wojny światowej i tuż po niej. Polecam serdecznie

Tomasz Terlikowski, dotychczas kojarzył mi się z dziennikarstwem katolickim, piewcą dokonań prezesa i jego wyznawców. Na szczęście nawrócił się. Nie miałem świadomości że pisze biografie, dopóki mój ukraiński kolega nie pożyczył mi tej pozycji. Ważna to książka by zrozumieć jak trudne były...

Rozwiń

Zwiń

Literatura młodzieżowa dla mnie? Byłem sceptycznie nastawiony, kiedy mi książkę polecono i pożyczono. Niestety, nie umiem odmawiać. Początki były trudne, myślałem, że zrezygnuję. Na szczęście wciągnął mnie na tyle kurs filozofii dla nastolatków, że dotrwałem z ciekawością do końca. Gdybym miał takie wykłady z filozofii na studiach, może bym ich nie unikał. Mnóstwo prostych, ciekawych przykładów no i niesamowita konstrukcja: książka w książce. Sam już nie wiem, który ze światów był rzeczywisty: Zosi czy Hildy.

Literatura młodzieżowa dla mnie? Byłem sceptycznie nastawiony, kiedy mi książkę polecono i pożyczono. Niestety, nie umiem odmawiać. Początki były trudne, myślałem, że zrezygnuję. Na szczęście wciągnął mnie na tyle kurs filozofii dla nastolatków, że dotrwałem z ciekawością do końca. Gdybym ...

Rozwiń

Zwiń